روند تکامل براکتهای سلف لیگیت در گذر زمان

در بخش زیر لیستی از برخی براکت های سلف لیگیت که در طول 80 سال گذشته طراحی شده است را مشاهده می کنید

روند تکامل براکتهای سلف لیگیت در گذر زمان

در بخش زیر لیستی از برخی براکت های سلف لیگیت که در طول 80 سال گذشته طراحی شده است را مشاهده می کنید.

بند : حلقه‌ای فلزی است که روی دندان‌های مولر (آسیای بزرگ) نصب می‌گردد. بندها به‌طور کامل اطراف دندان را می‌گیرند و روی آن قطعه‌ای هست که سیم ارتودنسی داخل آن قرار می‌گیرد. بندها همچنین هوک یا قلابی هم برای کش‌های ارتودنسی دارد.

تطابق بند با دندان بسیار مهم است چون شل شدن بند می‌تواند باعث پوسیدگی دندان زیرین شود. البته امروزه میزان استفاده از آنها کم شده و این وسایل با ابزارهای دیگری به نام تیوب جایگزین شده اند.

بند ارتودنسی تکیه گاهی برای بریس ایجاد می کند

بند ارتودنسی به دندان مولر (آسیا) سمنت میشود

براکت های جدید تیوب باکال جایگزینی برای بند ارتودنسی می باشند

جداکننده:

حلقه‌های کوچک لاستیکی و یا فلزی هستند که بین دندان‌ها قرار می‌گیرند. هدف آن‌ها ایجاد فضای برای قرار دادن بند در دندان‌های مولار (آسیا) است.

جداکننده‌ها 5-10 روز قبل از نصب بریس یا هر ابزار ارتودنسی ، بین دندانها قرار می‌گیرند و بعد از نصب باندها حذف خواهند شد.

سیم ارتودنسی

سیم ارتودنسی مسیر و نیروی لازم برای حرکت دندانها را فراهم می کند

سیمی ارتودنسی یا (آرچ وایر) سیمی از جنس استنلس استیل است که معمولاً به شکل قوس دندانی ایده آل در براکتها قرارگرفته و نیروی لازم برای حرکت دادن دندان‌ها را فراهم کرده یا دندان‌ها را داخل قوس دندانی کنترل می‌کند.

اورینگ
سیم ارتودنسی از میان براکتها می گذرد و توسط اورینگ به براکت متصل می گردد

اورینگ حلقه‌های لاستیکی است که به براکت متصل می‌شود. وظیفه اصلی اورینگ یا بند ارتودنسی که به‌اشتباه در میان عموم به کش ارتودنسی شهرت یافته اتصال سیم ارتودنسی به براکتها می‌باشد.

اورینگ ارتودنسی باید در هر جلسه تنظیم بریس، توسط ارتودنتیست تعویض گردد. شما در هر جلسه ملاقات با ارتودنتیست این امکان رادارید که رنگ اورینگ ارتودنسی خود را تغییر دهد.

لیگاچور
لیگاچور سیم نازکی است که سیم ارتودنسی را به براکت متصل می کند

سیم ظریف و نرمی است که برای بستن براکتها به سیم یا به یکدیگر استفاده می‌شود.

الاستیک یا کش ارتودنسی

الاستیک که برخی با نام باند لاستیکی نیز می‌شناسند، درواقع کش‌های لاستیکی هستند که در مرحله مناسب درمان ارتودنسی برای اعمال فشار و نیرو بر دندان‌ها استفاده می‌شوند. هدف الاستیک حرکت دادن دندان‌ها، هدایت قوس‌های دندانی به موقعیت موردنظر و اصلاح جفت شدن دندان‌ها است.

الاستیک دندان‌ها را در جهتی حرکت می‌دهد که بریس به‌تنهایی نمی‌تواند انجام دهد. ارتودنتیست به شما خواهد گفت که آیا نیاز به کش ارتودنسی دارید یا خیر.

فنر ارتودنسی

فنر اغلب برای باز کردن و گاهی برای حفظ فضای بین دندان‌ها استفاده می‌شود.

فورسوس اسپرینگ

فورسوس اسپرینگ در موارد اورجت (دندان‌های بالایی بسیار جلو از دندان‌های پایینی باشند) استفاده می‌شوند. آن‌ها تقریباً همان اثر باندهای لاستیکی را دارند و بیشتر زمانی استفاده می‌شوند که بیماران از استفاده باند لاستیک و/ یا هدگیر ناتوان می‌باشد.

ابزار فورسوس اسپرینگ درواقع فنری است که در سطح داخلی گونه قرار می‌گیرد و به براکت متصل می‌شود تا فک بالا یا پایین به سمت جایگاه مناسب حرکت کند. فورسوس اسپرینگ را همراه با بریس بالا و پایین استفاده می‌کنیم.

مینی اسکرو

ابزار تکیه‌گاه موقت و یا مینی اسکرو / ایمپلنت عبارت است از پیچ کوچک تیتانیومی که در درمان‌های ارتودنسی برای کمک به حرکت سریع‌تر دندان استفاده می‌شود. کارکرد اصلی مینی اسکرو ایجاد تکیه‌گاه موقت در درمان‌های ارتودنسی است. مینی اسکرو یا TAD امروزه در فرایند درمان، بسیار به کمک می آید