یکی از عوارض احتمالی درمان ارتودنسی دندان، تحلیل ریشه می باشد.....
یکی از عوارض احتمالی درمان ارتودنسی دندان، تحلیل ریشه می باشد؛
این عارضه به معنای کوتاه شدن طول ریشه دندان می باشد. .
در بسیاری از بیماران این موضوع در حد از بین رفتن جزئی تیزی نوک ریشهی دندان و صاف شدن انتهای ریشه می باشد که این مسئله در بلندمدت برای دندانها هیچ مشکلی ایجاد نمی کند.
در بعضی از بیماران احتمال وقوع تحلیل ریشه به طور طبیعی بیشتر است مثلا اگر شرایط زمینهای خاصی مثل بیماری آسم یا سابقه ضربه، شکستگی دندان یا اعمال نیروی ارتودنسی غلط وجود داشته باشد احتمال وقوع تحلیل ریشه افزایش می یابد.
هر چند احتمال تحلیل و کوتاه شدن شدید ریشه دندان ها در بیماران ارتودنسی کم است ولی آگاهی از این مسئله ضروری است. با دقت در مقدار و مدت اعمال نیروی ارتودنسی میتوان تا حدود زیادی از ایجاد این عارضه پیشگیری نمود.
معمولا داشتن براکت برای مدت زمان بسیار طولانی احتمال بروز این مسئله را بیشتر میکند. بسیاری از ارتودنتیستها برای بررسی این موضوع در ابتدا و در اواسط درمان ارتودنسی رادیوگرافی دندان تهیه میکنند تا این موضوع را تحت نظر داشته باشند.
پس از درمان ارتودنسی دندان ها معمولا تمایل دارند به موقعیتی که قبل از شروع درمان داشتهاند، برگردند.
به همین دلیل بعد از پایان درمان ارتودنسی نامرئی و ثابت، از ریتینر جهت حفظ دندان ها در موقعیت جدید استفاده می شود.
ریتینرها به صورت پلاک های متحرک و یا به شکل سیمهای فلزی هستند که به پشت دندانهای چسبانده میشوند (فیکس ریتینر).
این مرحله از درمان ارتودنسی نقش بسیار مهمی در موفقیت درمان و کیفیت نتایج نهایی دارد.